headerphoto

ŚWIĄTYNIA MIŁOSIERDZIA I MIŁOŚCI

    Świątynia Miłosierdzia i Miłości to jedyna mariawicka katedra, znajdująca się w Płocku, która została konsekrowana w 1914 roku. W podziemiach Świątyni znajduję się grobowiec Założycielki mariawityzmu, św. Marii Franciszki Kozłowskiej.
    Utrzymany w stylu neogotyckim kompleks obejmuje nie tylko budynek katedry, ale także zabudowania klasztorne (a w nich – dawną celę zakonną św. Marii Franciszki Kozłowskiej, w której urządzona jest izba pamięci), gospodarcze oraz piękny ogród dochodzący aż do skarpy wiślanej. Jest siedzibą Biskupa Naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
    Świątynia od początku swojego istnienia pełni funkcję centralnego ośrodka kultu religijnego mariawityzmu. Corocznie w dniu 15 sierpnia przybywają tu wierni z całego kraju na uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
    Zgodnie z objawieniami Założycielki, mariawici wierzą, że wszelkie modlitwy zanoszone w Świątyni w intencjach zgodnych z wolą Bożą zostaną wysłuchane.
    Letni słoneczny dzień podkreśla urok architektury Świątyni. Można zaobserwować fascynujące detale architektoniczne, zakamarki zachęcające do zadumy nad majestatem a zarazem lekkością formy. Wnętrze katedry emanuje jasnością podkreśloną przez biały ołtarz i złote sztukaterie.
    Serdecznie zapraszamy do podziwiania.

Tablica przy wejściu do katedry Fasada centralna od strony ogrodów Wykusz w dachu od strony ogrodu
 Dawna wieża dzwonnicza Wieże frontowe Medalion nad wejściem głównym
Boczna fasada katedry Figura w centralnej części ogrodu Arkady wokół dziedzińca frontowego
Detal nad wejściem do katedry Wnętrze katedry Skarbonka na datki uwieńczona rzeźbą orła
Konfesja (baldachim) nad ołtarzem Wcześniejsze tabernakulum Tiara papieska na konfesji symbolizująca, że najwyższa władza w Kościele przynależy Panu Jezusowi